Eerste week

Tijd voor een update! Deze keer aan mij de beurt om een stukje te schrijven:) Irene en ik kunnen ons inmiddels alweer meer dan een week gelukkige inwoners van Sofia noemen en hebben dus alweer een hoop nieuwe indrukken opgedaan. Genoeg te vertellen dus!

Afgelopen week hebben we onze eerste week mee mogen draaien op de faculteit Tandheelkunde van de Meditsinski Universiteit. Het was nog wat onduidelijk hoe ons rooster er uit zou gaan zien, maar deze eerste week hebben we meegelopen met een groep 5e-jaars studenten die allemaal uit Griekenland komen. Zij volgen hun volledige studie in Bulgarije en zij zijn niet de enigen! Het schijnt dat veel Grieken, ondanks de hogere studiekosten, naar Bulgarije komen om te studeren. Dit omdat de toelatingstest in Griekenland moeilijker is dan die in Bulgarije, hebben we ons laten vertellen.

Omdat de Griekse studenten hun volledige studie in Bulgarije volgen, hebben zij de eerste 3 jaar Bulgaars moeten leren (ondanks dat zij het Engelstalig programma volgen) zodat zij enigszins met hun patiënten kunnen communiceren. Irene en ik hebben al wel gemerkt dat dit geen overbodige luxe is; de meeste patiënten spreken namelijk geen woord Engels! Gelukkig spreken docenten en studenten over het algemeen juist heel goed Engels, dus gebruiken we hen als tolk wanneer we er zelf niet meer uitkomen ;) Een (tandheelkundig gezien erg belangrijk!) Bulgaars woord hebben we al wel geleerd: болка (pijn), maar veel verder dan dat komen we nog niet :p Het syrillisch alfabet maakt het er ook niet makkelijker op.

Tijdens deze eerste week hebben we al heel wat verschillen opgemerkt ten opzichte van de gang van zaken op Tandheelkunde Nijmegen. De meest opvallende:
- In Sofia hebben ze geen centrale patiëntenadministratie. Patiënten hoeven zich dus nergens in te schrijven, maar komen gewoon naar de universiteit toe als zij een klacht/wens hebben. Ze gaan dan ergens op de gang staan wachten totdat zij iemand (student/docent) in witte jas zien langslopen en zij hun slag kunnen slaan.
- De prijzen op de universiteit liggen extreem laag: 2 leva (1 euro) voor een vulling, 5 leva (2,50 euro) voor een kroon en een vergelijkbaar bedrag voor een prothese.
- Hygiëne maatregelen zijn er niet/nauwelijks. Studenten dragen nog net een zelf aangeschafte witte jas (als deze tenminste niet per ongeluk al verkleurd is in de was ;)), maar daarmee is het meeste ook wel gezegd. Armbandjes/horloges worden gewoon om gehouden. Een korte broek/rok als het weer wat warmer wordt is ook geen probleem. Wc’s hebben geen wc papier en geen zeep. Units worden niet door studenten schoon gemaakt omdat zij ervan uit gaan dat de assistentes dit al hebben gedaan, maar als je ziet hoe de units erbij liggen dan kun je daar sterk aan twijfelen.
- Het is de gewoonte dat studenten zelf hun techniekwerk vervaardigen! Kronen worden gelukkig wel door een extern lab gemaakt, maar individuele lepels, protheses etc. komt allemaal op de student zelf neer. Irene en ik hebben dit de eerste week gelukkig nog niet zelf hoeven doen, maar de kans is groot dat we er de komende maanden ook aan moeten geloven…

Veel nieuwe indrukken dus! Gelukkig extra tijd om deze indrukken te verwerken, want onze eerste week was een korte: donderdag en vrijdag heeft iedereen vrij vanwege Liberation Day. Op 3 maart wordt namelijk de oorlog tussen de Russen en de Turken in 1877-1878 gevierd, die leidde tot de heroprichting van de Bulgaarse staat.

Een ander leuk weetje dat dinsdag 1 maart Баба Марта (Baba Marta; Oma Maart) werd gevierd. Op deze dag vieren de Bulgaren het einde van de koude winter (die dit jaar niet zo koud is geweest) en dus het begin van de lente. Hierbij is het een traditie om vrienden een rood-wit geweven bandje te geven die hen gezondheid en geluk voor het komende jaar moet bezorgen. Hoe meer bandjes je ontvangt, hoe beter! De bandjes worden gedragen totdat de eerste ooievaar wordt gespot of wanneer de bloesems aan de bomen komen. Op dat moment worden de bandjes in de bomen gehangen.

Zo, nu heb ik al zo lang aan deze blog gezeten dat ik geen zin meer heb om een leuke afsluiter te bedenken. Dus ik houd het hierbij: weltrusten! ;)